چرا باید در دوران قاعدگی (پریودی) ورزش کنیم؟

قاعدگی مرحلهای طبیعی در زندگی هر زن است که معمولاً ماهی یکبار با ترکیبی از تغییرات هورمونی، خونریزی و نوسانات خلقوخو همراه میشود. بسیاری از زنان به دلیل دردهای شکمی، بیحالی و توصیههای سنتی در این دوره از ورزش دوری میکنند. با این حال، پژوهشهای پزشکی نشان دادهاند که انجام فعالیت بدنی در این ایام نه تنها خطرناک نیست، بلکه میتواند شدت علائم را کاهش دهد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. در این مقاله به بررسی فواید و روشهای مناسب ورزش در دوران قاعدگی، نکات احتیاطی و پاسخ به پرسشهای رایج پرداخته میشود.
قاعدگی مرحلهای طبیعی در زندگی هر زن است که معمولاً ماهی یکبار با ترکیبی از تغییرات هورمونی، خونریزی و نوسانات خلقوخو همراه میشود. بسیاری از زنان به دلیل دردهای شکمی، بیحالی و توصیههای سنتی در این دوره از ورزش دوری میکنند. با این حال، پژوهشهای پزشکی نشان دادهاند که انجام فعالیت بدنی در این ایام نه تنها خطرناک نیست، بلکه میتواند شدت علائم را کاهش دهد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. در این مقاله به بررسی فواید و روشهای مناسب ورزش در دوران قاعدگی، نکات احتیاطی و پاسخ به پرسشهای رایج پرداخته میشود.
انقباضات رحم و افزایش پروستاگلاندینها باعث دردهای شکمی و کمری میشود. حرکات ملایم مانند پیادهروی یا دوچرخهسواری ضربان قلب و جریان خون را بالا میبرند و اکسیژن بیشتری را به ماهیچهها میرسانند. این روند به کاهش گرفتگیها و حذف سریعتر مواد زائد کمک میکند. مطالعات بالینی نشان دادهاند که انجام تمرینات هوازی سبک به مدت ۳۰ دقیقه، سه بار در هفته میتواند شدت درد قاعدگی را طی چند هفته کاهش دهد.
طی دوران پریود، سطح استروژن و پروژسترون کاهش مییابد و این افت هورمونی ممکن است باعث بیحالی و ناراحتی شود. ورزش با آزادسازی اندورفین و سروتونین – هورمونهای شادیآور – به مقابله با افسردگی و اضطراب کمک میکند. حتی ۱۰ دقیقه تمرین کوتاه یا کشش میتواند روحیه را بهبود بخشد، خواب را عمیقتر کند و احساس آرامش را افزایش دهد.
فعالیت بدنی سیستم قلبیعروقی را تقویت میکند و با افزایش خونرسانی، احساس خستگی را کاهش میدهد. به جای خوابیدن طولانی یا بیتحرکی کامل، انجام حرکتهای سبک میتواند سطح انرژی را بالا ببرد. حتی در روزهای اول که خونریزی شدیدتر است، چند قدم راه رفتن یا انجام حرکات کششی روی صندلی میتواند حس بهتری ایجاد کند.
عادت به ورزش نهتنها در دوران پریود بلکه در تمام ماه از بروز بیماریهای قلبی، سکته و پوکی استخوان پیشگیری میکند. فعالیت بدنی به تنظیم وزن، تعادل هورمونی و جلوگیری از تجمع چربی کمک میکند. زنانی که در تمام روزهای ماه فعال میمانند، معمولاً چرخههای منظمتر و علائم سندروم پیشازقاعدگی کمتری دارند.
فعالیت بدنی متوسط موجب تحریک سیستم ایمنی میشود و سلولهای دفاعی بدن را فعال میکند. بدن در دوران قاعدگی تحت تأثیر تغییرات هورمونی قرار دارد و ممکن است نسبت به عفونتها و التهابها حساستر باشد. ورزش با افزایش جریان لنفاوی به دفع مواد زائد کمک میکند و التهاب را در سطح بدن کاهش میدهد. همچنین، ترشح هورمونهای آدرنالین و کورتیزول هنگام فعالیت – در حد متعادل – میتواند واکنشهای التهابی را تنظیم کند. انجام تمرینات منظم میتواند به کاهش نفخ شکم، کاهش احتباس مایعات و بهبود عملکرد دستگاه گوارش منجر شود، در نتیجه احساس سنگینی و ناراحتی کمتر میشود. علاوه بر این، تحرک منظم باعث افزایش تولید آنتیبادیها و سلولهای کشنده طبیعی میشود که بدن را در برابر بیماریها مقاومتر میکنند.
پیادهروی، شنا، دوچرخهسواری آرام یا رقص ملایم گزینههای مناسبی هستند. این تمرینات ضربان قلب را افزایش میدهند ولی فشار زیادی به مفاصل یا عضلات وارد نمیکنند. بهخصوص شنا میتواند احساس سنگینی بدن را کاهش دهد و باعث آرامش شود. مدت و شدت تمرین را بسته به سطح انرژی خود تنظیم کنید.
یوگا و کششهای ملایم به کاهش دردهای قاعدگی، بهبود انعطافپذیری و تنظیم تنفس کمک میکنند. حرکاتی مانند “کودک”، “گربه–گاوی” و “پروانه” عضلات لگن و شکم را آرام میکنند. بهتر است در این دوره از حرکات معکوس مانند ایستادن روی سر یا حرکات بسیار فشرده خودداری کنید و به حرکات ترمیمی و مدیتیشن بپردازید.
وزنههای سبک یا تمرینات با وزن بدن به حفظ توده عضلانی و تقویت استخوانها کمک میکنند. حرکاتی مانند اسکوات، لانج، پلانک و حرکات بازو با کشهای الاستیک قابل انجام هستند. در دوران قاعدگی، شدت و تعداد دفعات را کاهش دهید و روی تکنیک صحیح تمرکز کنید.
تایچی، پیلاتس یا چیکونگ ترکیبی از حرکت، تنفس و تمرکز هستند و فشار کمی وارد میکنند. این ورزشها سیستم عصبی را آرام میکنند و گزینهای مناسب برای روزهایی هستند که احساس سنگینی یا بیحوصلگی دارید.
تمرینات شدید مانند دویدنهای طولانی، تمرینات تناوبی با شدت بالا یا وزنهبرداری سنگین ممکن است در دوران پریود باعث خستگی بیش از حد یا تشدید درد شوند. اگر عادت به فعالیت شدید دارید، زمان تمرین را کوتاه و شدت را متوسط کنید و در صورت احساس درد یا سرگیجه، بلافاصله استراحت کنید.
در نیمه دوم چرخه (فاز لوتئال) دمای بدن کمی بالا میرود و بدن نسبت به گرما حساستر است. تمرین در هوای گرم یا سالنهای بدون تهویه ممکن است باعث ناراحتی و کاهش عملکرد شود. در این دوره سعی کنید در محیط خنکتر فعالیت کنید، لباسهای نخی و گشاد بپوشید و مرتب آب بنوشید.
در حوالی تخمکگذاری سطح استروژن به اوج خود میرسد که ممکن است باعث افزایش انعطافپذیری رباطها شود. برخی پژوهشها نشان دادهاند خطر آسیب ACL در این دوره کمی بیشتر است. بنابراین قبل از انجام حرکات جهشی یا تغییر جهت ناگهانی، بدن را بهخوبی گرم کنید و از کفش مناسب استفاده کنید.
اگر ورزش باعث درد شدید، خونریزی غیرعادی، سرگیجه یا تپش قلب شد، فعالیت را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید. آمنوره (قطع پریود) در زنان معمولی با ورزش متوسط دیده نمیشود، اما تمرین بیش از حد و رژیمهای سخت میتواند چرخه را مختل کند. پیگیری منظم علائم و تنظیم برنامه تمرینی بر اساس احساس بدنی ضروری است.
نوشیدن آب کافی به کاهش نفخ و یبوست کمک میکند. با توجه به افزایش تعریق هنگام ورزش، مصرف آب، دمنوشهای گیاهی و نوشیدنیهای حاوی الکترولیت میتواند تعادل مایعات و مواد معدنی را حفظ کند. از نوشیدنیهای شیرین پرهیز کنید و به جای آن، آب نارگیل یا آب با چند قطره لیمو بنوشید.
در دوران قاعدگی برخی مواد مانند آهن، منیزیم و ویتامین ب۶ برای جلوگیری از ضعف و اسپاسم اهمیت دارند. مصرف سبزیجات برگسبز، حبوبات، ماهیهای چرب، بذر کتان، مغزها و غلات کامل توصیه میشود. کربوهیدراتهای پیچیده انرژی پایدار فراهم میکنند و پروتئین کافی به ترمیم بافتها کمک میکند. سعی کنید وعدههای کوچک و سالم در طول روز بخورید و از خوردن غذاهای سنگین و بسیار چرب پرهیز کنید.
نوسانات هورمونی میتواند اشتهای شما را افزایش دهد و میل به خوراکیهای شیرین یا شور را زیاد کند. داشتن تنقلات سالم مانند میوههای تازه، ماست یا مقدار کمی شکلات تلخ میتواند اشتیاق شما را برطرف کند. اگر قصد کاهش وزن دارید، در این دوران روی کیفیت مواد غذایی تمرکز کنید و با فعالیت سبک کالریهای اضافی را بسوزانید.
فاز فولیکولی از شروع پریود تا زمان تخمکگذاری طول میکشد. در روزهای اولیه، سطح هورمونها پایین است و بدن آمادهی تحمل تمرینات شدیدتر است. پس از گذر از دردهای روز اول، میتوانید تمرینات قدرتی، HIIT و دویدنهای طولانیتر را انجام دهید. این زمان برای افزایش رکوردهای شخصی مناسب است، اما همچنان به نشانههای بدن خود توجه کنید.
در میانه چرخه و زمان تخمکگذاری، سطح استروژن بالا میرود. انعطافپذیری رباطها افزایش مییابد و خطر آسیبدیدگی مفاصل بهویژه زانو بیشتر میشود. در این دوره حرکات کششی و گرمکردن را طولانیتر انجام دهید و از انجام حرکات پرخطر مثل چرخشهای ناگهانی خودداری کنید.
پس از تخمکگذاری، پروژسترون افزایش مییابد و ممکن است احساس خستگی و افزایش دمای بدن داشته باشید. تمرینات ملایم مانند پیادهروی تند، یوگا، شنا یا تمرینات قدرتی با وزنههای سبک مناسب هستند. به ریکاوری اهمیت دهید و در صورت نیاز، یک یا دو روز بیشتر استراحت کنید.
با ثبت تاریخ پریود و علائم روزانه در یک اپلیکیشن یا دفترچه، میتوانید الگوی انرژی و عملکرد خود را بشناسید. این آگاهی کمک میکند روزهایی را که انرژی بیشتری دارید برای تمرینات سخت انتخاب کنید و در روزهایی که احساس خستگی میکنید تمرینات را سبکتر کنید. اگر از قرص یا روشهای هورمونی پیشگیری استفاده میکنید، ممکن است نوسانات کمتر باشد و برنامه را بیشتر بر اساس احساس کلی تنظیم کنید.
تامپون، کاپ قاعدگی، دیسک و نوار بهداشتی گزینههای مختلفی هستند. بسیاری از ورزشکاران از کاپ یا تامپون استفاده میکنند چون آزادی حرکت بیشتری میدهند و خطر نشت را کم میکنند. اگر تازهکار هستید، ابتدا در خانه استفاده کنید تا احساس راحتی کنید. همچنین ترکیب دو محصول (مثلاً تامپون بههمراه شورت جذبکننده) میتواند اطمینان شما را افزایش دهد.
پوشیدن لباسهای جذبکننده و قابل تنفس، تعریق را کنترل میکند و از تحریک پوست جلوگیری میکند. رنگهای تیره نگرانی از لکههای احتمالی را کمتر میکنند. برخی برندها لباسهای مخصوص پریود تولید کردهاند که دارای لایههای محافظ هستند. کفش مناسب و جوراب ضدتعریق نیز برای راحتی و سلامت پا مهم است.
بعد از ورزش، محصول بهداشتی خود را تعویض کنید و در صورت امکان دوش بگیرید. این کار خطر عفونت و بوی نامطبوع را کاهش میدهد. همراه داشتن کیف کوچکی با چند نوار بهداشتی، لباس زیر و دستمال مرطوب اطمینان خاطر میدهد.
ترس از نشت یکی از عواملی است که زنان را از ورزش بازمیدارد. استفاده از محصولات مناسب و پوشیدن شورتهای جذبکننده میتواند به رفع این نگرانی کمک کند. همچنین همراه داشتن لباس اضافی یا قرار دادن حوله کوچک روی صندلی ورزشی در باشگاه میتواند خیال شما را راحتتر کند.
چند دقیقه گرمکردن و انجام حرکات کششی ساده میتواند عضلات را آماده کند و گرفتگیها را کاهش دهد. حرکات نرم به افزایش گردش خون کمک میکنند و خطر آسیب را کاهش میدهند. در دوران پریود بهخصوص به عضلات لگن و کمر توجه کنید.
در صورت وجود درد شدید، استفاده از مسکنهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن با مشورت پزشک میتواند کمککننده باشد. همچنین قرار دادن کیسه آب گرم روی شکم یا کمر و استفاده از دمنوشهای آرامبخش مانند بابونه یا زنجبیل به کاهش گرفتگیها کمک میکند.
تمرینات تنفس عمیق و مدیتیشن پیش از شروع فعالیت، سیستم عصبی را آرام کرده و استرس را کاهش میدهد. چند نفس عمیق میتواند ضربان قلب را تنظیم کرده و درد را کمتر کند. ترکیب این روش با حرکات کششی اثر بیشتری دارد.
ورزش منظم با کاهش هورمونهای استرس و افزایش اندورفین، علائم افسردگی و اضطراب را کاهش میدهد. در دوران پریود که بسیاری از زنان احساس بیحوصلگی یا غم دارند، انجام فعالیتهای جسمانی میتواند روحیه را بهبود بخشد و خواب را بهتر کند.
تغییرات بدنی مانند نفخ و افزایش وزن آب ممکن است باعث نارضایتی از ظاهر شود. ورزش به تقویت عضلات و تعادل بدن کمک میکند و حس قدرت و کنترل به همراه دارد. دیدن پیشرفتهای کوچک، حتی در حرکتهای ساده، اعتماد به نفس را بالا میبرد.
شرکت در کلاسهای گروهی یا ورزش با دوستان میتواند به ایجاد حس تعلق و حمایت منجر شود. گفتگو درباره تجربههای قاعدگی با همدیگر نهتنها تابوها را میشکند، بلکه احساس تنهایی را کاهش میدهد. جامعهای که از ورزش زنان حمایت میکند به سلامت روحی آنان کمک میکند.
ترکیب تمرین بدنی با مدیتیشن و ذهنآگاهی میتواند تجربهی ورزش را عمیقتر کند. این شیوهها به تمرکز بر بدن و احساسات لحظهای کمک میکنند و باعث میشوند فرد حضور بیشتری در لحظه داشته باشد. انجام چند دقیقه مدیتیشن پس از ورزش میتواند آرامش را افزایش دهد.
ورزش ممکن است باعث خروج سریعتر خون شود، اما پژوهشها نشان میدهند مقدار کلی خونریزی افزایش نمییابد. اگر خونریزی بسیار شدید است یا همراه با سرگیجه و ضعف است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید، اما برای اکثر زنان فعالیت متوسط بیخطر است.
استراحت مطلق ضروری نیست. بسیاری از علائم مانند گرفتگی و نفخ با فعالیت متوسط بهبود مییابد. البته هر فرد باید به بدن خود گوش کند و در صورت درد شدید یا خستگی، شدت تمرین را کاهش دهد.
با استفاده از تامپون یا کاپ قاعدگی، شنا کردن کاملاً ایمن است. تماس آب با بدن میتواند حس سبکی و آرامش ایجاد کند و فشار بر مفاصل را کاهش دهد.
قطع پریود یا آمنوره معمولاً در زنان ورزشکار حرفهای و افرادی که تمرینات بسیار سنگین و رژیم محدود دارند، دیده میشود. برای افراد معمولی، ورزش منظم به تنظیم چرخه کمک میکند. در صورت قطع یا نامنظم شدن پریود، مصرف کالری، استرس و خواب خود را بررسی کنید و با متخصص مشورت نمایید.
ورزشکاران زن در سطوح بالا با برنامهریزی دقیق در طول چرخه تمرین و رقابت میکنند. تجربیات آنان نشان میدهد که با توجه به وضعیت بدنی و استراحت کافی، میتوان در هر مرحله از چرخه به عملکرد خوبی دست یافت.
اگر هنگام ورزش با علائم غیرطبیعی مانند خونریزی بسیار شدید، درد ناتوانکننده، سرگیجه یا تپش قلب مواجه شدید، فعالیت را قطع کنید. این علائم ممکن است نشانه عفونت، کمخونی یا مشکلات دیگر باشد.
افرادی که به آندومتریوز، فیبروم رحمی، کمخونی شدید، بیماری قلبی یا دیابت مبتلا هستند باید قبل از شروع یا ادامه برنامه ورزشی با پزشک مشورت کنند. گاهی برخی تمرینات نیاز به تغییر دارند تا از تشدید علائم جلوگیری شود.
در صورت شک یا بروز مشکلات، مشورت با پزشک یا متخصص زنان و زایمان ضروری است. آنها میتوانند راهنماییهای شخصیتری ارائه دهند و برنامهای متناسب با وضعیت شما تنظیم کنند.
ورزش در دوران قاعدگی نه تنها مضر نیست، بلکه به کاهش درد، بهبود خلقوخو، افزایش انرژی و تنظیم چرخه کمک میکند. انتخاب تمرینات مناسب، توجه به آبرسانی و تغذیه، هماهنگسازی تمرین با فازهای چرخه و رعایت بهداشت شخصی از عوامل مهم برای تجربهی مثبت هستند.
به بدن خود گوش کنید و در صورت احساس خستگی یا درد، شدت فعالیت را کاهش دهید. پیگیری چرخه و ثبت علائم به شما کمک میکند برنامهی انعطافپذیری داشته باشید. مشورت با پزشک در صورت بروز مشکلات یا داشتن شرایط خاص اهمیت دارد. با رعایت این نکات میتوانید در هر زمان از ماه فعال بمانید و از فواید بیشمار ورزش لذت ببرید.