خواص و فواید خرما: ارزش غذایی، تأثیر بر سلامتی، لاغری و پوست

خرما میوهای شیرین و انرژیزا است که قرنها در خاورمیانه و سراسر جهان بهعنوان غذا و دارو استفاده میشود. این میوه علاوه بر طعم لذیذ، منبعی غنی از کربوهیدراتها، فیبر، انواع ویتامینهای گروه B و مواد معدنی مانند پتاسیم، منیزیم، مس و آهن است و یکی از بهترین جایگزینهای قندهای تصفیهشده به شمار میرود. در این مقاله بهطور مفصل درباره ارزش غذایی خرما، نقش آن در بهبود سلامت گوارش، قلب، مغز و استخوانها، تأثیرش بر لاغری و تناسباندام، شیوههای مصرف، انواع خرما و اهمیت فرهنگی آن صحبت میکنیم. همچنین عوارض احتمالی و میزان مناسب مصرف روزانه را توضیح میدهیم تا بتوانید با دید باز، این میوه ارزشمند را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
خرما حاصل درخت نخل است که در مناطق گرم و خشک خاورمیانه، آفریقا و بخشهایی از آمریکا کشت میشود و از قدیم پای ثابت سفره ایرانیان بوده است. شواهد باستانشناسی نشان میدهد که کشت خرما حداقل به ۷۰۰۰ سال قبل بازمیگردد و این میوه برای تمدنهای نخستین، منبع اصلی انرژی و مواد مغذی محسوب میشده است.
درخت نخل قابلیت تولید میوه تا پنجاه سال دارد و امروزه بیش از دویست گونه خرما در جهان شناخته شده است. گونههای تازه، نیمهخشک و خشک هرکدام با رنگ و مزه متفاوت عرضه میشوند. برخی از معروفترین انواع خرمای نیمهخشک عبارتاند از مدجول (مدژول) و دگلت نور که بیشتر در بازارهای جهانی یافت میشوند.
خرما نسبت به میوههای تازه، انرژی و مواد مغذی بیشتری دارد؛ دلیل آن آب کمتر و غلظت بالاتر مواد خشک است. یک وعده صد گرمی خرمای خشک بهطور متوسط حدود ۲۷۷ کیلوکالری انرژی دارد و حدود ۷۵ گرم کربوهیدرات، ۷–۸ گرم فیبر و ۲ گرم پروتئین تأمین میکند. چربی خرما بسیار ناچیز است و در هر صد گرم کمتر از نیم گرم چربی یافت میشود.
این میوه شیرین حاوی انواع ویتامینهای گروه B از جمله ویتامین B6، نیاسین و فولات است؛ همچنین مقادیر قابل توجهی مس، پتاسیم، منیزیم، منگنز و آهن دارد.
خرما میزان پتاسیم بالایی ارائه میدهد؛ حدود ۱۵٪ نیاز روزانه در هر صد گرم، که برای تنظیم فشار خون و عملکرد قلب ضروری است. مقادیر منیزیم و منگنز در همین مقدار خرما حدود ۱۳٪ نیاز روزانه و مس حدود ۴۰٪ نیاز روزانه را تأمین میکند.
خرمای مدجول نیز بهازای دو عدد (حدود ۴۸ گرم) ۱۳۳ کیلوکالری انرژی، 36 گرم کربوهیدرات، 3.2 گرم فیبر، 0.8 گرم پروتئین و مقدار قابل توجهی مس و پتاسیم فراهم میکند. این ویتامینها و مواد معدنی مجموعهای ایدهآل برای تامین نیاز بدن به ریزمغذیها هستند.
هر صد گرم خرما حدود ۷ گرم فیبر دارد. فیبر محلول موجود در خرما با جذب آب باعث افزایش حجم مدفوع و تنظیم حرکات روده میشود و از یبوست پیشگیری میکند. تحقیقات نشان داده است که مصرف هفت خرما در روز به مدت سه هفته، تعداد دفعات اجابت مزاج را بهطور قابل توجهی افزایش میدهد.
علاوه بر بهبود دستگاه گوارش، فیبر، سرعت جذب قندها را کاهش میدهد و مانع جهش ناگهانی قند خون میشود؛ به همین دلیل خرما با وجود شیرینی زیاد، شاخص گلایسمی پایینی (حدود ۴۲) دارد.
خرما سرشار از آنتیاکسیدانهایی مانند فلاونوئیدها، کاروتنوئیدها، اسیدهای فنولیک و تاننها است. این ترکیبات با مهار رادیکالهای آزاد، از سلولها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت کرده و خطر ابتلا به بیماریهای مزمن را کاهش میدهند. مطالعات نشان میدهد که مقدار آنتیاکسیدان در خرما بالاتر از انجیر و آلو خشک است.
ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی خرما اثرات ضدالتهابی قوی دارند و میتوانند پاسخهای التهابی بدن را کاهش دهند. مطالعات بر روی حیوانات نشان داده است که این ترکیبات باعث کاهش تشکیل تومور و مهار رشد سلولهای سرطانی میشوند.
پژوهشها همچنین ارتباط مصرف منظم خرما را با کاهش خطر سرطانهای پروستات، سینه، روده بزرگ و پانکراس گزارش کردهاند. البته برای تأیید قطعی این اثرات در انسان نیاز به تحقیقات بیشتر است.
وجود ویتامینهای B، ویتامین C، روی و سلنیوم در خرما به تقویت سیستم ایمنی کمک میکند. آنتیاکسیدانها با کاهش استرس اکسیداتیو، عملکرد سلولهای ایمنی را بهبود میبخشند. مصرف منظم خرما میتواند مقاومت بدن در برابر عفونتها را افزایش دهد و احتمال ابتلا به بیماریهای مزمن را کاهش دهد.
یکی از برجستهترین فواید خرما، تأثیر مثبت آن بر سلامت قلب است. پتاسیم و منیزیم موجود در خرما به تنظیم ضربان قلب و فشار خون کمک میکنند. فیبر محلول با کاهش جذب کلسترول و بهبود نسبت چربیهای خون، خطر بیماریهای قلبی و سکته را کم میکند.
نتایج برخی مطالعات بالینی نشان داده است که مصرف سه خرما در روز به مدت ۱۶ هفته میتواند سطح کلسترول LDL را کاهش دهد و کلسترول کلی را بهبود بخشد. در مطالعه دیگری نیز کاهش کلسترول کل و تریگلیسرید با مصرف خرما گزارش شده است. با این حال، نتایج تحقیقات در مورد تأثیر بر LDL و HDL متفاوت است و نیاز به بررسی بیشتر دارد.
خرما به دلیل داشتن منیزیم، فسفر، کلسیم، منگنز و مس نقش مهمی در حفظ سلامت استخوانها و عضلات دارد. منیزیم و کلسیم برای تشکیل و استحکام استخوانها ضروری هستند و کمبود آنها میتواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد. مس در تولید کلاژن و تشکیل بافتهای استخوانی نقش دارد.
مصرف منظم خرما همراه با رژیم غذایی متعادل به تأمین این ریزمغذیها کمک میکند و در طولانیمدت خطر شکستگی و پوکی استخوان را کاهش میدهد. همچنین منیزیم و پتاسیم موجود در خرما انقباض و عملکرد مناسب عضلات را تسهیل میکند.
آنتیاکسیدانهای خرما علاوه بر محافظت عمومی، به سلامت مغز نیز کمک میکنند. تحقیقات آزمایشگاهی نشان دادهاند که مصرف خرما سطح اینترلوکین-۶، یک عامل التهابی مرتبط با بیماریهای عصبی مانند آلزایمر، را کاهش میدهد.
در مطالعات حیوانی، موشهایی که رژیم غذایی حاوی خرما دریافت کرده بودند، حافظه بهتر، توان یادگیری بالاتر و اضطراب کمتر نشان دادند. همچنین خرما با کاهش تجمع پلاکهای آمیلوئید بتا در مغز، از آسیب سلولهای عصبی و بروز آلزایمر پیشگیری میکند. هرچند این یافتهها امیدوارکننده است، اما برای تأیید نهایی نقش خرما در سلامت مغز، مطالعات انسانی بیشتری لازم است.
فیبر فراوان خرما ضمن کمک به کاهش قند خون، حرکات منظم روده را تسهیل میکند و از بروز یبوست جلوگیری میکند. بهطور سنتی برای درمان یبوست، خیساندن چند خرما در آب و مصرف آن توصیه میشود؛ زیرا فیبر و سوربیتول (یک قند الکلی طبیعی) در خرما به نرم شدن مدفوع و افزایش آبرسانی به روده بزرگ کمک میکنند.
فیبر خرما همچنین غذای مناسبی برای باکتریهای مفید روده فراهم میکند و به بهبود تعادل میکروبیوتا کمک مینماید، که در حفظ سلامت سیستم ایمنی، هورمونی و عصبی نقش دارد.
مصرف خرما در هفتههای پایانی بارداری ممکن است روند زایمان طبیعی را تسهیل کند. در چندین مطالعه مشخص شده است که خوردن خرما در ماه آخر بارداری میتواند سبب گشاد شدن دهانه رحم و کاهش نیاز به القای زایمان شود.
این اثر ممکن است به دلیل وجود ترکیباتی در خرما باشد که به گیرندههای اکسیتوسین متصل میشوند و انقباضات رحم را تحریک میکنند. همچنین خرما حاوی تانن است که میتواند به شروع انقباضات و کوتاه شدن مدت زایمان کمک کند. از طرفی قند طبیعی و کالری موجود در خرما انرژی لازم برای زایمان را تأمین میکند. با وجود این فواید، زنان باردار باید قبل از مصرف زیاد خرما با پزشک خود مشورت کنند.
خرما بهدلیل داشتن ترکیبی از گلوکز، فروکتوز و ساکارز منبعی عالی برای انرژی سریع است. این ویژگی خرما را به میانوعدهای ایدهآل برای ورزشکاران تبدیل میکند. مصرف دو تا چهار خرما حدود یک ساعت قبل از تمرین، قندهای طبیعی را برای سوختگیری تامین میکند.
پس از تمرین نیز ترکیب خرما با منابع پروتئینی مانند کره بادامزمینی یا شیر به بازسازی ذخایر گلیکوژن و ریکاوری عضلات کمک میکند. بسیاری از ورزشکاران خرما را به عنوان جایگزین طبیعی برای نوشیدنیهای انرژیزا استفاده میکنند؛ چرا که علاوه بر انرژی، مواد معدنی مانند پتاسیم و منیزیم را نیز تامین میکند و به پیشگیری از گرفتگی عضلات و خستگی کمک مینماید.
با اینکه خرما کالری و قند طبیعی نسبتاً بالایی دارد، فیبر و مواد مغذی آن باعث ایجاد احساس سیری و جلوگیری از پرخوری میشود. مصرف متعادل خرما میتواند به کنترل وزن کمک کند؛ زیرا انرژی بدن را بدون افزایش ناگهانی قند خون تامین میکند و مانع از افت انرژی و وسوسه برای خوردن شیرینیهای ناسالم میشود.
البته افراط در خوردن خرما میتواند موجب افزایش وزن شود، بهخصوص اگر فعالیت بدنی کافی نداشته باشید. متخصصان تغذیه برای افرادی که میخواهند وزن خود را حفظ کنند، روزانه مصرف دو تا سه خرمای مدجول (تقریبا ۶۶ تا ۹۹ کالری) را توصیه میکنند. این مقدار حدود ۵ تا ۱۰ درصد نیاز روزانه به فیبر را تامین میکند.
خرما حاوی ویتامینهای C و E، ویتامینهای گروه B و ترکیباتی موسوم به فیتوهورمونها است که برای پوست و مو مفید هستند. این ترکیبات خاصیت ضدپیری داشته و میتوانند به کاهش چینوچروک و افزایش انعطافپذیری پوست کمک کنند.
مواد معدنی مانند روی، آهن، منیزیم و ویتامینهای B موجود در خرما نیز با بهبود جریان خون به پوست سر و تقویت فولیکولهای مو، از ریزش و شکستگی مو جلوگیری میکنند.
مصرف منظم خرما میتواند به تقویت سیستم ایمنی و کاهش خطر برخی بیماریهای مزمن کمک کند. فیبر و آنتیاکسیدانها با کاهش کلسترول بد، تنظیم فشار خون و بهبود سطح چربیهای خون، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کاهش میدهند. همچنین تحقیقات نشان دادهاند که مصرف خرما ممکن است باعث کاهش خطر بروز دیابت نوع ۲ شود و کنترل بهتر قند خون را در مبتلایان به این بیماری فراهم آورد.
برخی مطالعات نشان میدهند که ترکیبات موجود در خرما دارای اثرات ضدسرطانی، ضدالتهابی، ضدباکتری و ضدویروس هستند. این ترکیبات با مهار رشد سلولهای سرطانی و تقویت پاسخ ایمنی بدن میتوانند در پیشگیری از سرطان نقش داشته باشند.
گرچه خرما میوهای سالم و مفید است، اما مصرف بیش از حد آن ممکن است عوارضی بههمراه داشته باشد:
خرما انرژی زیادی دارد؛ هر چهار خرمای مدجول حدود ۲۶۶ کیلوکالری و ۶۴ گرم قند طبیعی در خود جای داده است. بنابراین در صورت مصرف بیرویه، میتواند به افزایش وزن و افزایش قند خون منجر شود، بهخصوص در افرادی که تحرک کافی ندارند یا دیابت دارند. رعایت اندازه وعده (۲–۳ عدد در روز) توصیه میشود.
مصرف زیاد فیبر در کوتاهمدت ممکن است باعث نفخ، گاز، احساس پر بودن شکم، اسهال یا یبوست و ناراحتی معده شود. اگر پس از مصرف خرما دچار این علائم شدید، میزان فیبر مصرفی را کاهش دهید و سپس بهتدریج افزایش دهید تا دستگاه گوارش بتواند خود را با آن تطبیق دهد.
افرادی که به گردههای گیاهان حساسیت دارند، ممکن است نسبت به خرما نیز حساسیت داشته باشند و علائمی مانند خارش دهان، تورم لبها و گلو یا حتی کهیر و مشکلات تنفسی را تجربه کنند. در موارد بسیار نادر، واکنش شدیدی مانند آنافیلاکسی گزارش شده است. در صورت مشاهده علائم آلرژی پس از خوردن خرما، باید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
افراد مبتلا به دیابت، بیماریهای کلیوی یا مشکلاتی که نیاز به محدودیت پتاسیم دارند، باید مصرف خرما را با پزشک خود هماهنگ کنند. همچنین پس از خوردن خرما به دلیل وجود قند طبیعی، شستشوی دهان برای جلوگیری از پوسیدگی دندانها توصیه میشود.
بیش از دویست نوع خرما وجود دارد که به سه دسته تازه، نیمهخشک و خشک تقسیم میشوند. برخی انواع محبوب عبارتاند از:
مانند خرمای برحی، آبدار و دارای رنگ زرد یا قهوهای روشن؛ بیشتر در مناطق تولیدکننده مصرف میشود.
شامل مدجول و دگلت نور که حالت جویدنی و مزه کاراملی دارند و بهعنوان «پادشاه خرماها» شناخته میشوند.
مانند امری، حلاوی، خضراوی و زاهدی؛ این انواع بافتی سفتتر و فیبر بیشتر دارند.
برای انتخاب خرمای باکیفیت، به یکنواختی رنگ، پوست صاف یا کمی چروک و بوی تازه آن دقت کنید. خرما باید کمی چسبناک باشد و حاوی رطوبت طبیعی باشد. خرماهای خشک و نیمهخشک را میتوانید در ظرف دربسته در دمای یخچال به مدت ۶ تا ۱۲ ماه نگهداری کنید؛ برای ماندگاری طولانیتر، میتوانید آنها را فریز کنید. خرمای تازه چون رطوبت بیشتری دارد، بهتر است سریعتر مصرف شود و در یخچال نگهداری شود.
خرما بسیار انعطافپذیر است و در انواع غذاها و میانوعدهها استفاده میشود:
میتوانید خرمای بدون هسته را با کمی آب مخلوط کنید و خمیری بهنام «پوره خرما» تهیه کنید. این پوره را میتوان به نسبت یک به یک جایگزین شکر سفید در دستورها کرد.
هسته خرما را خارج کرده، داخل آن کره بادامزمینی بگذارید و رویش را با شکلات تلخ ذوبشده بپوشانید. میتوانید روی آن پودر نارگیل یا پسته بپاشید و در یخچال بگذارید تا سفت شود.
خرما، گردو یا بادام را مخلوط کنید و خمیر به دست آمده را به شکل توپهای کوچک درآورید و در پودر نارگیل یا کنجد بغلتانید.
خرمای بدون هسته را با اوتمیل ، مغزهای خرد شده و عسل ترکیب کنید و در قالب پهن کنید تا سفت شود.
مخلوط خرما با موز، شیر و کمی دارچین یا کره بادامزمینی یک نوشیدنی انرژیزا و مغذی میسازد.
خرمای خرد شده را میتوان به سالادهای سبز، خوراکهای گوشتی یا غذاهای سنتی مانند خورشتها اضافه کرد. خرما در غذاهای مراکشی و خاورمیانهای بهعنوان چاشنی شیرین و ملایم کاربرد دارد.
خرما علاوه بر ارزش غذایی، در فرهنگها و مذاهب مختلف جایگاه ویژهای دارد. در دین اسلام، خرما میوهای مقدس تلقی میشود و در قرآن و احادیث متعدد بهعنوان غذای شفابخش ذکر شده است. مسلمانان در ماه رمضان با خرما روزه خود را افطار میکنند و معتقدند این میوه موجب افزایش انرژی و رفع ضعف ناشی از روزه میشود.
در مسیحیت نیز روایت شده که مریم، مادر عیسی، در هنگام زایمان زیر درخت نخل بود و از خرما برای انرژی استفاده کرد.
در بسیاری از کشورهای خاورمیانه، خرما نماد سخاوت و مهماننوازی است و در جشنها، مراسم ازدواج و تولد به مهمانها تقدیم میشود. همچنین در فرهنگهای سنتی باور دارند که مصرف خرما برای افزایش باروری و تقویت قوای جنسی مفید است.
خرما میوهای مغذی و پرانرژی است که قرنها در رژیم غذایی انسان جای داشته است. ترکیب کمنظیر فیبر، ویتامینها، مواد معدنی و آنتیاکسیدانها، آن را به «ابرغذا»ی طبیعی تبدیل کرده است. مصرف متعادل خرما میتواند سلامت قلب، گوارش، استخوانها و مغز را بهبود بخشد، به کاهش التهاب و استرس اکسیداتیو کمک کند، بهبود کیفیت پوست و مو را بهدنبال داشته باشد و در بارداری و زایمان طبیعی نقش حمایتی ایفا کند. خرما همچنین بهعنوان منبع انرژی سریع برای ورزشکاران و جایگزین سالم برای شکر توصیه میشود.
با این حال، بهدلیل کالری و قند طبیعی بالا، خوردن بیش از اندازه آن ممکن است به افزایش وزن و مشکلات گوارشی یا دندانی منجر شود. بهترین راه بهرهمندی از فواید خرما، گنجاندن دو تا سه عدد خرما در برنامه روزانه به همراه رژیم غذایی متعادل و فعالیت بدنی مناسب است. اگر بیماری خاصی دارید یا از داروهای ویژهای استفاده میکنید، پیش از افزایش مصرف خرما با پزشک خود مشورت کنید.
در نهایت، خرما نه تنها عضوی ارزشمند از رژیم غذایی سالم است، بلکه با فرهنگ و تاریخ ملل گره خورده و یادآور پیوند دیرینه انسان با طبیعت است.